Mijn kleine grote man van 9 ziet altijd graag de donkere kant van het leven. Dan is hij boos en heeft hij geen zin om wakker te worden en iets doen wat hij “moet” doen. Als het regent en hij moet fietsen, dan is zijn bui helemaal compleet. Hij maakt zich druk over wat er allemaal in de wereld gebeurt. Mijn zoon ziet goed de schaduw zijde van het leven, maar eigenlijk heeft hij een heel gewoon leven. Hij is geliefd op school en het leren gaat hem makkelijk af. Hij heeft een fijn huis om in te wonen met ouders die van hem houden. Hij krijgt genoeg ruimte om zijn eigen ding te doen. Gezond eten. Maar met enige regelmaat vraag ik mij af, of het toch aan mij als moeder ligt dat hij zich zo voelt. Ben ik te druk? Geef ik hem te weinig? Maar als ik naar mijn andere twee kijk zie ik daar eigenlijk niets van terug.
Met enige regelmaat probeer ik er wat aan te doen. Ik ga naar een homeopaat, verander mijn manier van aanpak… het lijkt vaak even te werken maar al snel is het “gechagrijn” weer aan de orde van de dag.
Gevoeligheid
Een gevoelig kind kan veel uit zijn omgeving oppikken, maar zijn interpretatie klopt vaak niet helemaal. Als je kind introvert is dan, kom je er als ouder moeilijk achter waar zijn gedachten de verkeerde kant op gaan.
Kortom je moet echt gedachten kunnen lezen J maar door de jaren heen weet je vaak steeds beter wat je introverte kind dwars zit. Er kunnen overtuigingen vast gaan zitten. Als je niet weet dat je kind daar of daar over inzit (bijvoorbeeld “mijn ouders vinden mijn broertje en zusje leuker dan mij”) dan kan je je kind ook niet helpen deze gedachten om te vormen.
Geef het juiste voorbeeld
Als ouder kun je het goede voorbeeld geven: leef voor en leg uit dat je fouten mag maken, en dat het helemaal niet erg is, dat het de volgende keer beter zal gaan. Het maakt het makkelijker voor het kind om te vertellen wat er in zijn ogen allemaal verkeerd gaat.
Wat je introverte, gevoelige kind verder kan helpen, is veel bewegen zodat hij zich goed kan uitleven. Ga naar het bos, laat hem in bomen klimmen, maak samen een vuurtje, laat hem muziek luisteren, dansen, gebruik humor, doe hem op judo, nin jitsu of iets anders.
Verkramping
Alle onuitgesproken teleurstellingen, verdriet, angst, en pijn zet zich vast in je lijf. Daardoor verstijf je op een bepaalde manier. Om dit op te heffen moet je je lijf laten trillen, schudden, springen en rennen. Kortom: beweeg en bevrijd je lijf van deze vast gezette spanning.
Blijf zelf neutraal
Als je kind knorrig of boos reageert, ben je als ouder geneigd om een humeurig kind af te wijzen, en hem op dezelfde manier terug te behandelen. Maar wat beter werkt is om op een neutrale manier terug te reageren. Maar makkelijk is anders. Ik spreek uit ervaring. Maar ieder moment dat je wel neutraal kan blijven, en je niet laat leiden door je eigen emoties is mooi meegenomen.
We denken vaak als ouders dat we het fout doen. Maar ruzie, onenigheid, en een slecht humeur hoort er ook bij in het leven. Je kunt je even goed afvragen, waarom we altijd gelukkig moeten zijn. Is dat niet ook een gevaarlijke trend?……..
