Jose heeft een eigen praktijk waarin ze mensen begeleidt. Ik had haar gevraagd om een stukje te schrijven over hooggevoeligheid, en toen kwam ze met dit prachtige eerlijke levensverhaal. Dat ik zelf heel ontroerend en inspirerend vind. Het laat zo mooi zien, dat het het zo belangrijk is om je eigen weg te bewandelen in het leven. En te luisteren naar je innerlijke stem die vertelt je welke weg je kan bewandelen in het leven.
“Mijn leven met Hooggevoeligheid en Hoog bewustzijn
Als kind voelde ik een sterke kosmische verbinding Ik ging mijn eigen weg en maakte mij nergens druk om. Zo begreep ik bijvoorbeeld niet dat mijn ouders ongerust waren als ik ergens ging spelen zonder het en te laten weten. In mijn beleving wisten ze altijd waar ik was en of het goed met mij ging of niet. Dat vond ik vanzelfsprekend.
Toen ik ouder werd had ik een andere beleving dan mijn leeftijdsgenootjes. Was met onderwerpen bezig waar de meeste kinderen nooit over nadachten. Ik liep liever alleen op het schoolplein dan dat ik meedeed aan spelletjes die sommige kinderen buitensloten en waarvan de grootste spanning was gebaseerd op rivaliteit.Ik dacht over dingen na waar andere kinderen niet mee bezig waren, zoals milieuvervuiling, de dood enz. Op mijn 10e besloot ik vegetariër te worden.
Mijn eenzaamheid werd steeds groter in de loop der jaren, ik kon mij niet meer verbinden met de meeste mensen om mij heen, herkende mijzelf niet in andere mensen. Voelde mij vervreemd van de samenleving. Omdat die niet georganiseerd was zoals het in mijn ogen hoorde te zijn. Op school stelde ik vragen waar ik geen antwoord op kreeg. Wat mijn interesse had, kwam niet of nauwelijks aan de orde.
Als ik met mensen in een kleine ruimte bij elkaar was, kneep mijn keel steeds dicht, omdat ik alles van iedereen voelde maar niet wist dat het niet van mij was. Ik voelde vooral de emoties van anderen die onbewust waren en die mensen ontkenden, niet wilden voelen. Daar had ik het meeste last van. Ik absorbeerde ze als een spons. Omdat ik heel open was en geen begrenzing kende, geen muur of afbakening om mij heen. Ik was er vaak van in de war, gedesoriënteerd, voelde mij kwetsbaar en trok mij terug in mijzelf. Vooral in de puberteit. Zo kon ik mijn eigen gedachten blijven volgen, mijn eigen overtuigingen en inzichten leren kennen en keuzes maken.
Na mijn puberteit begon ik mensen van dezelfde golflengte te leren kennen en dat heeft zich voortgezet in de loop der jaren, een verademing voor mij. Ik kon mij trainen om weer van mensen te houden, want dat wat moeilijk geworden voor mij.
Na een aantal jaren studeren merkte ik dat dat niet mijn weg was. Ik leerde op een heel andere manier, niet “slikken en spuien” zoals ik dat noemde, maar door ervaringen en creatief denken en voelen. Assotiatief. Dat werkte voor mij. Maar het belangrijkste vond ik om te volgen zoals ik wilde leven: vredesbeweging, buiten leven, biologisch, spiritualiteit. Veel naar binnen keren en luisteren. Mijn leven was veelzijdig en waarachtig, ik volgde mijn innerlijke stem. Ik leefde wel aan de rand van de samenleving, kon er niet in. Mijn intuïtie werd oersterk, vooral van het buiten leven in de natuur.
Langzaam vond ik toch mijn plekje in de samenleving. Ik volgde een yoga opleiding en ging yogales geven. Ging samenwonen en werd moeder van drie zonen. Op mijn 40e ging ik scheiden. Dat was een heftige periode, waargin ik met alles opnieuw begonnen ben. Maar ik leerde helemaal op eigen benen te staan met mijn kwaliteiten als hoogevoelige. Ik maakte er mijn werk van. Na een opstart met een parttime baan begon ik op mijn 42e als zelfstandige met mijn praktijk voor yoga en individuele begeleiding. Inmiddels ben ik 12 jaar verder en werk samen met andere therapeuten.
Ik bewandel steeds niet geijkte paden, leid mijzelf grotendeels op en gebruik mijn gevoeligheid als talent. Ik ken mijn eigen “gebruiksaanwijzing”. Ik heb mijn leven aangepast op mijn sensitiviteit. Ik voed mij zorgvuldig en zuiver, biologisch en luister steeds naar wat mijn lichaam nodig heeft en wat ik absoluut niet moet nemen. Rust en in stilte zijn belangrijk voor mij. Ik woon nu buiten in een klein dorpje en dat doet mij heel goed. Dan kan ik open blijven. En heb veel natuur en ruimte om mij heen.
Ik kan mijn eigen tijd indelen in mijn werk en dat doet ook heel goed. In mijn beroep keer ik veel naar binnen, kan vaak mijn ogen sluiten, dan werk ik nog beter zelfs. Mijn innerlijke ontwikkeling staat centraal in mijn werk en ontspanning is eveneens heel belangrijk. Een gewone baan zou ik ook niet goed kunnen, vanwege mijn gevoeligheid en eigengereidheid. Dit laatste komt omdat ik zo bewust ben van alles.
Mijn boodschap voor ander hooggevoeligen: Luister heel goed naar jezelf en creëer je eigen leven.Wij zijn baanbrekers met grote kracht! Werken doe je al door te Zijn. Verbind je met Zielsverwanten, dat geeft je ook kracht”
José Starmans
Ben je nieuwsgierig geworden naar haar praktijk dan kun je hier haar site vinden: www.praktijkcare.nl
